Çoğumuz, Sevmekten korkuyoruz, kaybetmekten korktuğumuz için.. Düşünmekten korkuyoruz, sorumluluk getireceği için. Konuşmaktan korkuyoruz,eleştirilmekten korktuğumuz için.Yaşlanmaktan korkuyoruz, gençliğimizin kıymetini bilmediğimiz için.Unutulmaktan korkuyoruz, dünyaya iyi bir şey vermediğimiz için.Ve ölmekten korkuyoruz, aslında yaşamayı bilmediğimiz için." Yazar,insan korkularının özünü çok güzel anlatmış. Sizce de öyle değil mi?Sevmek, düşünmek, konuşmak, yaşlanmak,unutulmak ve ölmek, bütün bu korkular insanca korkular bence. Yaşamda hepimizin yaşadığı insan olmanın verdiği bir değerler kümesi hepsi ayrı ayrı.İnsanın sevdiği herhangi bir değerini kaybettiği zaman nasıl üzülür, bu değer bir insansa eğer o zaman artık paylaşamayacağı güzellikler için ne kadar yanar.Bu acıyı yaşamak için, insan sevmekten korkmalı mıdır?Sevginin olmadığı bir hayat hayat mıdır?Veya, insan hayatı yaşayamadığı için ölmekten korkmalı mıdır?Ben diyorumki korkularımız sevmek olmamalı.Çünkü sevgidir yoktan var eden mutluluğu.sizde sevin hemde çok sevin neyimi.Kendinizi,ailenizi,doğayı,toprağı,toplumu ve GÜZEL ÜLKE'MİZİ.
¤°´¯`°¤ İyi kileriniz keşkelerinizden önde olsun.! ¤°´¯`°¤
Not:Cesareti ve yaptığı işe olan sevgisi ile korkulardan uzak kalan ve bu siteyi siz değerli kasaba halkının hizmetine sunan yılmadan,usanmadan,ve yaptığını yeterli görmeden hep ileri ,daha ileri iyiyi ve güzeli arayan Yaşar BARDAK beyefendiye sonsuz teşekkürler...
Merhaba Eyüp Bey, Çok güzel bi konuya değinmişsiniz, tebrik ederim. Sevgi, insan doğasının gereği olan yegâne duygudur bence. Herşey bir yudum sevgiyle başlar, gelişir ve güçlenir. u nedenle sevmekten korkmamalıyız sizin de dediğiniz gibi. Çünkü sevmek her kapıyı açar. Hayırlı günler dilerim.
Bugün
Toplam
Online
Son
Üye
IP
Yorum Yazmak için 
12.03.2015
